Pazarın öğlesi çöküp, gidrek ikiddine doğru gün yoluna devam ediyor. Kendimin sakin olduğunu söylersem, önce kendimi aldatmış olacam. Önemli yaşamsal bir riski göze alıyorum! Bu kafamda hala kuşkularla dolu ve biraz da heycanla savrulup gidiyorum. Yaşam beni hep riskelrle ve mücadele etmekle sınayıp durdu. Kendimin kararıyla olacak birçok konuda doğrusu başarılı da oldum. Ancak, benim dışımda, başka etkenlerin de katgısı gerektiği durumlarda, hep başarısızlık ivmeleri oluştu. Kendimden kaynaklanmayan, özellikle en basit hamlelerde dahi, inanılmaz olumsuzlukları da yaşadım. Böyle si çelişkilerle artık yaşlandım. Kendimce önüme gelen ve sonucu iyi olursa, kendimi idare etme bakımından daha yeterli olacak bir sağlık hamlesine karar verdim. Sonucu ne olur, bilmem! Böylesi kritik anlarda insan hep duygularıyla düşüncelerin kısgacına da da girer. Arkadaşlık ve dostlukların en ihtiyaçlı olunan koşullar oluşur. Yalnız kaldıkça, konuşacak birini bulmadıkça, kafanızda hep “acaba” sorusuyla, gelecek yarının tahminleri arasında bocalayıp durursunuz. Önemli yaşam birikimle yüzleşerek, geldiğiniz noktada sorgulama dahi yapma moduna da girersiniz.
Yaşam bana hep öretip durdu: kritik dönemlerde, siz karar verirken, dayanışma olayı ve yapılan ile çevre ilişkisi oldukça önem noktasına gelir. Hiç düşünmeden şu sonuca düşersiniz: Kendi yaptıklarınızla, geldiğiniz noktada, karşılıklarını sınarsınız. Sizin adım adım yaparak geldiğiniz aşamada, bunun anlamını ve değerini de istemeseniz de karşınızda bulursunuz…..
Konuyu fazla yalnızlaşan düşüncelere sıkıştırmadan konunun özüne gelelim! Benim görme engelli olduğumu sanırım herkes bilir. Tüm yaşamında göz görme zayıflığı ile siyasal duruşum, beni birçok konuda karşımdakilerin davranışlarına da etki yaptığını da bazen sevinerek, bazen de acılarla birlikte yaşadım. Her iki konuda da yaşam boyu daha iyi olmak için uğraştım. Ekonomik gücüm, olanaklar düzeyinde ve erişme koşularla hem siyasal gelişmemi, hem de alışmama rağmen, daha iyi görme olanaklarıyla da elimden geleni yaptım. Bu iki konuda, özellikle karşıtlarım yerine göre bunları zayıflık algısıyla da beni olumsuz şekilde kulandılar. Ben yılmadım. Şimdi önemli bir karar aldım. Almanya gezisiyle başlayan, daha önceleri Rusya ve Küba zorlamalarıyla gelişen Göz konusunda, sonunda Biyonik Göz olayında kendime şans vermeğe karar verdim. Salı günü, işler yolunda gider se bu operasyonu yaşayacam. Oldukça önemli görülen bu konuda, hem ekonomik bakımdan, hem de kendimi hazırlama açısından, nerede ise yalnızlıkla uğraşarak, adeta bazı arkadaşlar da olmasa, resmen yalnız şekilde bu yolu aldım.
Yukarda da belirtim: kritik dönemlerde yaşadıklarınız, sizi senelerdir yaptıkalrınız la oluşan insan ilişkileriyle birlikte yeniden yüzleşmenize de tetikleme yapar. Gerçekten yaşadığım son günelrde ve gelmekte olan operasyon döngüsünde inanılmaz bazı koşulları yeniden yaşadım. Daha doğrusu, anlamak istemeyip, bildiklerimi yeniden birer birer tanıklaştım. Sonuçta, ben bir Biyonik göz operasyonu geçirecem. Benim için elbet önemlidir. Önemli olmasa zaten bu işe ta Almanyanın Tyuringen kentine gidip şansımı denemezdim. Ancak, operasyonla gelecek bazı durumlar, isteristemez uyumluluktan, yeniden bazı konulardaki irade koyma olayı, kişilikte dalgalanma yaratması da normaldır. En önemlisi, bu gibi sağlık veya ekonomik yıkımlarda, arkadaşlıklar ve dostuklar çok önemlidir. Özellikle, yalnız kalıp, başka düşüncelere geçmemek ve kuşkularla duygusal döngülere girmemek için, arkadaşlık ve dayanışma önemlidir. Bunları bilerek, birçok tanıdığın böylesi değişik sağlık durumalrında, arkadaşları harekete geçirme, anlamı olsun diye bazı dayanışma girişimlerini elimden geldikçe hep yapmaya çalıştım….
Şansım dediğim gibi benim dışımda pek bana yardımcı olmuyor. Böylesi göz hamlelerinde de bazen olmayacak olaylar da oldu. Nitekim, ben işler yolunda gitseydi, bu operasyonu çoktan yapmış olacaktım. Ama, doktorlar arası ilişkiler, oluşan bazı siyasal olaylar gibi birçok etken, bu Biyonik göz olayını benim için hep ertelettirdi! Buna bazı direk işin içinde olan arkadaşlar tanıktır…..
Tekrar edeyim: ben görme zayıflığına şimdiğe dek alıştım. Hat ta kendim kendimi idare etmeği de öğrendim. Ancak, sonuçta arızalı bir durumdu. Bunu da düşünerek, daha iyi kendime yeterli olma adına, bu riski alıyorum. Tabi ki son anda yine önemli bir eksiklik veya yanlış olmaz sa. Bunu ısrarla tekrarlama nedenim, önceleri yaşadığım gerçeklere dayanıyorum. Başka bir gerçek de yakın bilinip, bu konuda ki belirli çevrelerin davranışları da istemesem de içimde önemli etki brakıyor. Burada, aslında sosyal olarak ülkemizin geldiği durum, dayanışma değerlerin nereye dek vardığının da kendim üzerinden sınanmasını da yaşıyorum. Hem operasyon beklentisi, hem de çevresel duruşlar arasına sıkışıp kalırsınız. Buna eğer biraz da yalnızlık eklenir ise işlerin karmaşıklığı giderek artıyor.
Bazı zorlamalarda istemeden sistemi de sorgularım. Parasal her sıkışmada, son yaşadığım ve girdiğim sınav sonrası yapılanlara yeniden lanet okuyorum. Sağlık politikasından tutun, kamusal sağlık eksikliği ile ticarileşen sağlığın ne olduğunu, direk yaşayarak yeniden anlıyorum. Bir para havale etmedeki başta Merkez koperatifin neden bazı sorularını da anlıyorum. Neden istemeseler de Kıbrıslıların Türkiyeli bankalara yöneldiğini, kendim yaşayarak tanık oldum.Sorduğum bazı soruları da basit şekilde yaşadım. Solun ve özellikle sosyalizim ve devrimciliğin, başta paylaşım ve dayanışma kurallarıyla gelişmesi gerektiğini de ve bunun ülkemizdeki yerini tekrardan bazen iyi bazen acıyla da anladım. Ama en önemlisi, bazı çevrelerin gerçekten bakışında oluşan normaleşme engelli yaklaşımı ile nasıl ikilemcilik yaptıklarını da yaşayarak kendime göre kanıtlıyorum. Kaldığınız yer veya başka çevrelerdeki ilişki şekleri ile konulara ve özellikle yardımlaşma derecesini de yine bu yaşlı halimle yaşıyorum. Politikadan kültüre alacak çok dersim oldu.
Konuyu uzatmayacam! Pazartesi istanbula uçup, Salı günü işler yolunda olursa Biyonik Göz operasyonuna girecem. Yeni yaşamsal bir risktir. Bunun devamında başarılı olsa dahi uyum ile alakalı epey zaman geçmesi de gerekecek. Ben yine bu koşullarda takip etiğim kadar elimden gelen makaleleri yazmaya devam edecem. Olanaklar ve sağlık koşulları imkan verdiği anda, yine okunmasa da bu operasyonlarla alakalı bazı uyarı ve başarıyla birlikte ele alacam. Ama öz şu: Kapitalizmin sağlığı para eksenine ve kar odaklı yapmasıyla, yeni gelişmelerin ekonomik zorlamalar da yaratığı kesindir. Sistemi ve ülkemizin tüm gerçeklerini yeniden kendimde harmanlatırarak yaşadım. Bakalım, bu operasyon sonrası ben umduğumu bulacakmıyım sorusu ile ilgili riski önemli bedel ödeyerek alıyorum. Tabi istemesem de bazı gerçeklerle de yüzleşerek bu süreci yaşıyorum.
Kısaca, ben yaşam boyu birlikte yaşadığım fiziki sakatlığı biraz daha giderme adına operasyona gidiyorum. Biriken yaşam ve yaşlı döngümle bunu makaleme döktüm. Kim ne anlar, oda okuyucu ve ilgilenlere kaldı. Zaten, gereksinim ve beklenti olmasa böylesi yüklü maddi konumla bu işe girmezdim. Bakalım yarınlarda hangi durumda karşınızda olacam!
