İnsanlık yeniden derin sorunları tartışmaya açtı. Bazıları konunun temeline girdi. Sol politikalar hızlı zenginleşme yarışında kapitalist politikalara yenilmiş dedi idi ya şimdi o yarışı konuşmaya başladı. Hükümetlerin devletleştirmelerden bahsettiği, devletin el koymasının istenildiği ve devletin özel müdahaleleriyle serbest ticaret ve serbest fiyat oluşturma hakkının ihlalinin gerekliliğinin konuşulduğu ve serbest pazardan umut beklenemeyeceği tartışılır oldu.
Zor anlarda insanlar geçmişi aklından geçirir ve birçok konuyu özden geçirip değerlendirirmiş derler ama bu bizim ilkimiz değil enclave’ lara hapsedildiğimiz günlerde de böyle anlar yaşadıydık ama sonunda gene liberal ekonomiye saplanıp kaldık çünkü, bana göre kayırmacılık saplantımızdan dolayı, hatırımızı sayıp kamu mallarını yağmalamaya katılmamızı sağlayacak olanları seçip durduk. Etrafı yoklasanız solcuların saygınlığı çok fazladır ama seçilenler sağcılar oldu. Ağzından tükürükler savurarak böğürenleri görürüz. Onu gördünüz yapılacak şey miydi deyip yetkililere sövüp sayanlar çok ama seçilen de gene o tipler olur.
İnsanoğlu ufak çıkarı uğruna çok şeyi bir kenara atabileceğini göstermektedir. Bağıra çağıra dere denize akar der, bal tutan parmağını yalar der, milletvekili halkın vekili olur der ve hatta partisine bakma o görevini ayrım yapmadan yerine getirir der ama aynı anda o yasa hükümetten geldiğine göre geçip gidecek der çünkü insanoğlunun çiğ süt emdiğine inanır. Sonunda da kendisine sıra ona göre davranır çünkü başkası olsa o da istismarcı davranacaktı diye kendini avutur.
Kovid-16 bir felaket gibi üstümüze çöktü ve bize ayna tuttu. İşimiz zor. Gördüğümüz suratı sevemedik.
Onun için veryansın ağzımıza geleni söyleyip duruyoruz. Elektronik haberleşmeye sansür gibi şeyler düşünüldüğünde hop oturup kalktığımız günler sonunda yasamız yoktur a gelip dayandık. Şimdi bu pervasız hakaretleri duyup dinleyenlerin bu hale nasıl seyirci kalınır dedikleri haber olmaya başladı.
Yani sıra düşünce ve açıklama özgürlüğü topun ağzına verildi ve elimiz zayıfladı. Kim rahatça ifade ve açıklama özgürlüğünü kısıtlama taleplerine karşı kim karşı çıkabilecek! Bereket bu saldırılar o kadar atmasyon ki hemen herkes değer verecek gibi değil yani fiil hakarete ciddiyet kazandıracak değerde değil. Çoğu palavra olduğu hemen anlaşılacak şey.
Liberal ekonomi ile sosyalist rejim yarışında ise tartışmaların çok ihmal edildiği zamanda değerlendirilmeyen çoğulcu demokrasinin totaliter rejimlerden üstünlüğü olan insan hak ve özgürlüklerine saygı etmenini dikkate alarak tartışılırsa iyi olur; çünkü devlet otoritesi yüzünden Çin’de virüsle mücadele başarıda rol oynadı dersek insan yaşamının değerlerini virüsle mücadeleye indirgemiş oluruz. Hâlbuki virüsler yaşamımızdan gelip geçtiler ve demokrasiler totaliter yönetimlerden daha başarılı da oldular. Sovyetler Birliğinin ardından insanların iyi beslendiği, iyi eğitim aldığı ve sağlıklı oldukları görüldü ama artık düzen sallanıyordu ve yıkıldı. Yıkan kendi insanları idi. Liberal bir düzen istedikleri için yıktılar. Ama güçlüler istediği için yıkabildiler. Adına halk yıktı dediler. Çok uzun süre kimin yıktığı tartışılabileceği gibi savunucu kalmadığı için yıkılabildi de iddia edilebilir.
Özgür düşüncenin olmadığı yerde sağlıklı düşünce olmaz, bırakın bin fikir çarpışsın bin çiçek açsın atasözüne fırsat verilmelidir.
Bizim konuşma olanağımız çok ama bin fikir çarpışması yoktur. Kıbrıs sorunu diye bir başat sorunumuz vardır; uzun vadeli planda da yayımlandığı gibi ona göre seçer ona göre ona göre seçiliriz. Seçimlerde hükümetlerin başarısı veya başarısı faktör olmaz. Nitekim cumhurbaşkanlığı seçimi yakın ve Türkiye’nin Fırat’ın Doğusundaki harekâtının yorumu seçim malzemesi imiş! Ne alaka demeyiniz. Hemen her yerde lehtekinin de aleyhtekinin açıklamaları onu anlattı.
Türkiye müdahale eder seçimi kazanan belli olur diye bilinir. Onun için seçimlerde demokratik özgürlükler seçimle kaderi belirler diyemiyoruz. Yani rejim şöyle olmuş böyle olmuş, etkisi olmaz. TC güdümlüleri seçilir.
