Dünyada derinleşen bbaşta ekonomik olmak üzere, çok yönlü krizler, yönetenlerin epey zorlandığı süreçler, hegemonya mücadelelerinin kızıştığı, bölgesel egemen güçlerin içsorunları da örtme adına sık sık hamleler yapması, seçeneksizlikler ve bunalımların uçuşması sonucu artan otoriterleşme, gericileşme ve bunları nefes alma adına savaş kartlarını da çekinmeden oynadıkları dönemden geçmekteyiz. Çözülemeyen sorunlar yeni katmerlilik yaratıyor. Dondurulan veya ertelenen birçok devletlr arası, yerel iç bölgesel krizler de kaşınmaya yönelindi. Hem siyasal nefes alma hem de hegemonyayı artırma adına bunlar günümüze sık sık savaşlar halinde sıçrandığını görüyoruz. Ukraynada yaşananlar, yeni savaş deneyiminin burada da dönüşme tehlikesini, artık yüksek sesle seslendirilmeye başlandı.
Ukrayna hükümeti, Suriyedeki veya Karabğadaki savaşlardaki ihalar sayesinde kazanılan başarı ve dünya kamuoyunun kaşımaya yönelmesiyle, Doğu ukraynadaki bölgelere saldırı düzenleme hazırlığını andıran hamleler yapılıyor. Bölgeye silah yığması, Başta Türkiyeden alınan çeşitli silah ve uçaklar, Batının ülkedeki faşist örgütleri teşvik etmesi, yeniden ülkede hesaplaşmanın yakın olduğunun işaretleri alınıyor. Ayrıca, dünya Baydınla bazı beklentilere girerken, Trumpun yeni hamllerle stratejisini kalıcı kılmaya çalışması da Ukrayna bakımından uygun kaşınma yöresi olarak akla geliyor. Özellikle, hem Trumpun Damadı, hem de Baydının Ukraynadaki yönetimle ekonomik siyasi ilişkilerinin kısa zaman önce ABD de günceye düşmesi de konunun zengin karışma koşulalrını güçlendiriyor…..
Ukrayna, Sovyetler Birliği dağılımından sonra her dönem batı Emperyalistlerin hep müdahaleleriyle karışıklar yaşadı. Seçilen Rusya yanlısı başkanları Neo Faşistlerin kitlesel sokak eylemleriyle devirdikelri bilinen basit siyasal gerçeğe haline geldi. Ukraynada Güçlü faşist kitleler var. Batı bunları hep kulandı. Rusyayı kuşatma, Ukraynada hakim olma adına faşistler ülkede hep rolelrini yerine getirdi. Aslında, Ukraynalı faşistler tarihi boyunca Batı Emperyalistlerin Ruysyaya karşı kulanıldığı örnekler çoktur. Özellikle ikinci paylaşım savaşında hitlerin yanında yer alma ile Sovyet dağılımı sonrası batının yörede hakim olması için seçilen hükümetleri dahi saray basarak devirdikleri yaşanmışlar tarihe yazıldı. Hat ta, kısa zaman önce Ukraynalı faşistlerin sendikacıları bir yerde yakmalarına dahi ses çıkarmadılar. Haberini dahi doğrudürüst yapmadılar. Bir anlamda, Ukraynada batının kulanacağı önemli siyasal güç faşistler hep yaşamda tutumlarıyla yerlerini aldıalr.
Son seçilen Zeyrenski başta Rusya ile uzlaşmaya yakındı. Faşist baskılar ve özellikle Amerikan çevrelerinden gelen kışkırtmaya uymaya başladı. Türkiyenin de teşvikiyle adeta Doğu Ukraynadaki özerk bölgeleri yeniden ele geçirme hevesine girdiği anlaşılıyor. Türkiyeden hem silahlarla ihalar alırken, ortak iha üretme adına Ukrayna motor tedarik etmeye başladı. Ortak projeyle bir anlamda Türkiyenin iki yüzlülüğü de ortaya çıkıyordu. Türkiye de bölgede Yeni Osmanlı fırsatını idolojik ve askeri olarak kulanmaya hep yöneldi. Görünürdeki Rusya Türkiye ilişkileri, Kafkaslarda gidrek tüm Rusyanın gizleme çabasına rağmen, Karabağdan Ukraynaya karşı karşıya gelecekelrinin net bulgularını ortaya seriyor.
Sovyetlr dağılımından sonra oluşan Ukrayna cumhuriyeti, batılıların ısrarla Katolik kilisesinin de aktgısıyla sınırları çizildi. Sonuçta Kırım yeniden Rusyaya katılırken, batının hegemonyasına ve Ukraynalı faşistlerin baskılarına karşı Doğu Ukraynada iki özerk bölge kuruldu. Rusya gidrek bunları desteklemeye yöneldi. Özlllikle buradaki Ukraynalılara pasaport verip vatandaş yapıp Ukraynaya deyişik mesaj veriyor. Belli olan, başta Türkiye ve ABD, Ukrayna Kiyef yönetimine son Karabağ savaşıyla da ihaların katgısı işret edilerek, yapılacak saldırıyla Doğu Ukraynadki özerk bölgeleri ele geçirecekleri iknası yapıldı. Çünkü, şu anda Doğu Ukraynadaki bağımsızlık ilan eden yörelerin hava gücü zayıftır. İhalara karşı savunma sistemleri yoktur. Ermenistan örneği oldukça kendilerini de düşündürtüyor….
Öte yanda,Baydın ile Amerikan politikasının Rusyayı birinci derecede karşıt ilan edeceği kesin gibi. Kuşatmak için de Ukraynayı destekleceği de sır deyildir. Üstelik, Baydının da oğlunun Kiyef yönetimiyle oldukça tartışmalı ekonomik siyasi ilişkileri olduğu artık gizli deyildir. Bu nedenle gelecek yılın Şubat ayı sonrası, hazırlıklar yolunda giderse, Ukrayna piminin de çekilme olasılığı konuşulmaya başlandı. Bunu son olarak Duvar Gazetesinde Fehim Taştekin de yazdı.
Rusyanın ne yapacağı önemli. Önemli ikinci konu da şu: Rusya Türkiye karşı karşıya geleceği de kesin. Hele de son Türkiye Ukrayna anlaşmaları da bunun politik mesajıdır. Ayrıca, Türkiye arkasına batıyı da alacak siyasal potansiyel güç durumu da mevcut. Rusyanın her halükarda, Doğu Ukraynayı kaybetmesi demek, Gücistanla nAtonun birleşmesi demektir. Buda iyi haber olamaz. Doğu Ukrayna cumhuriyetlerini gözden çıkarması veya daha direk tavır alma ikilemleri ne derece sürer, belli deyil. Beli olan, Ukrayna piminin her an çekilecek şekilde, bonba ele alınıyor.
Kısaca, çözülmeyen veya dondurulan sorunlar, biraz oynamayla veya siyasal ihtiyaç üzerine kaşınır. Nereye gidilir, sorusu ise belli deyil. Herkes koşulları gözetir. Hamleyi de yapar. Kuzey Suriyeye türkiyenin girişi, Karabağ ikinci saavaşı son yaşananlardır. Nitekim, gelen son haberlere göre, Keşmir için dahi baazı ülkelerin cihatçı topladığı da duyulmaktadır. Krizler ve çözümsüzlüklerin üstüne fırsat sosu konulup dünyayı iyice çıkmazlara doğru taşınıyor.Zaten, Kıbrısta yaşıyorsak ve son hamleleri doğru okursak, bunun hamleleri de burada deneniyor. Maraş açılımı,net müdahleler ve Baf Limasol açıklarında gemilerin dolaşması boşuna dyeildir. Kriz ve Emperyalist gerçeklik budur.
