Ukraynada savaş sürüyor. Üstelik sunulan şekliyle Rusya Ukraynaın de ötesindedir. Rusya ile batı itifakının vekalet savaşı çizgisinde olduğu kesin. Daha da netleştirecek olursak, ABD Avrasya stratejisiyle, Rusyayı kuşatıp ektisiz yapma siyasetinin Rusya kapısındaki mücadelesidir. Başlangıçta anti Rusya tutumlarla savaş probagandalaştırılarak algılaştırılıyordu. Nezaman ki artık Ukraynaya yapılan tüm desteğe karşın, Rusyayı yenemeyeceği de anlaşılınca, durum suskunluk haberciliğine çekilmeğe başlandı. Üstelik kulanılan birçok operasyon algıları da ortaya çıkıyordu. Faşist derecedeki Anti Rusyacılık da beklenen karşılığını dünyada bulamadı. Bu durum en hafifiyle, Ukrayna savaşının artık birincil haber olma gündeminden kopuşuyla devam etmektedir.
Beklenen sonuçlar alınmayıp, Rusyanın ilk hamle başarısızlığı sonrası, orada kalıcılaşma taktiğinin tutmasıyla da tuhaf bir denge kuruldu. Ukraynaya yapılan önemli katgılar ise batı ekonomilerinden yorgunluk sinyalleri gelmeğe başlandı. Sonuç alınamamasından, başlangıçtaki ayrıcalıklı Ukrayna göçmen senpatileri artık sıkmaya başladı. Üstelik beklenen başarı da gelmedi. Bir kağos arayışına doğru gelindi.
Tam da bu anda Rusyaya da fazla dokunmama düşüncesiyle Ukrayna AB üyelik görüşmelerine başlanması kararı çıktı. Kararın net siyasalığı tartışılmazdır. Fakat, birilri de çıkıp “nerede Masrih ilkeleri, Kopenhak kriterleri nerede bulunuyor” sorularını da elbet sorması da gerekiyordu. Öyle yapanlar da oldu. Üstelik, Ukrayna savaş halindedir. Ülkede brakın demokrasiciliği, zeresi dahi yok. Örneğin Rusça konuşulması yasaklandı. Resmi eğitim sisteminden dahi dil çıkarıldı. Çoğu sol parti olmak üzere birçok parti yöneticisi ya katledildi veya zindanlarda. Bu koşullardaki Ukrayna politikası hemen hemen bilinsel yaklaşan kesime “AB yapısındaki ilkeseleşmenin basit örneği” olarak kabullenildi. Doğrusu da bu. AB üyelik ilkelerinin de anlamı olmadığı anlaşıldı. Kapitalizmin ilkeli yapı diye gösterilen AB, son Ukrayna, Moldova ve Gürcistan kararıyla resmen kendi kendinin imkarı olarak yaşama geçen örnek oldu. Ukrayna konusu zaten Rusya ile olan son savaşla tırmanan gelişmelerin nedenleriydi. AB üyeliği ile Natoya katılma Rusyanın dibinde burayı kuşatması demekti. Şimdi AB üyelikle birlikte batı Ukraynayı içine alma hamlesini yaptı. Nato konusu oldukça çalkantılı. EN azından AB her dönem sıkışan ABD durumuna nefes aldırtıyor. Ukrayna Natoya girmeyip ama askeri yönü olmayan AB sürecine eklenerek, bir anlamda Rusya ile deyişken döneme girme yumuşaklılığının da işaretidir. Şimdilik Rusya Ukrayna alakalı üyelik konusuna fazla tepki vermedi. Fakat, Ukraynanın önemli kısmı Rusya kontrolunda. Üselik hem savaşla elde edilen hem de referandumla Rusyaya bağlanma kararı çıkan coğrafyadır. Böylesi krizli süreçlerde ise düne dek AB üye elde etmeğe uğraşmıyordu. Buna Masrih ve Kopenhak kriterleri ile de ulaşılacak dereceler koyuyordu. Ukrayna bu bildik yapının bir döneminin artık pratikte olmadığının karar merkezine oturtuldu.
Belli ki önümüzdeki yıl Ukrayna diplomasisinde önemli kırılmalar olma olasılığı var. EK olarak ekleyelim: Ukrayna Rusya ile bir dönem anlaşma aşamasındaydı. Fakat, İngiltere başbakanı Conson hemen müdahale edip Zelenskinin alınacak kararı imzalamasını engeledi. Herkes daha çok AB veya direk ABD algısıyla oynarken, Ukrayna sorununda en kritik dönemlerde hamleleriyle belirleyici olan İngiltere gerçeğini de gözden kaçırmayalım. Bu yüzden Ukrayna AB ilişkilerinde bir yere de ingilterenin tutumlarını beklemenin önemi de ortadadır. Ama net olan, önümüzdeki yıl şimdilik gündemden düşürülen, savaş hali süren Ukrayna başka hamleleriyle de günceleşmeğe adaydır.
Önemli başka nokta da son AB hamleleriyle artık Karadeniz resmen sıcak sular haline gelecekleri kesin. Ukrayna, Moldova ve Gürcistanın Karadeniz kıyıları olması, buradan en azından askeri varlığın da Rusya karşısında yeni tehlikelerin de oluşacağı kesin. Bu noktalar direk Türkiyeği de katarak genişleyecek. Bunlar emperyalistm Avrasya taktiklerindeki önemli aşamaların oluşmasına da neden olacak. Moldova kaşımaları, Gürcistanin fiyli durumundaki oynamalar ve tıkanan Ukrayna savaşındaki yeni siyasal hamleler geliştikçe, yeniden yörünge Karadeniz havzasına kayacağı kesin.
